Eğitimde Reggio Emilia Yaklaşımı Amacı Nedir?

Reggio Emilia Yaklaşımı, çocuğu güçlü, yetenekli ve dirençli olarak değerlendiren erken çocukluk eğitimine yenilikçi ve ilham verici bir yaklaşımdır. Yaklaşımda çocuğun meraklı ve bilgi ile zengin olması amaçlanır. Bu yaklaşımda her çocuk olaylara derin bir merak ve potansiyel geliştirir ve bu doğuştan gelen merak, dünyalarını ve dünyadaki yerini anlamak için onların ilgisini çekiyor. Reggio Emilia Yaklaşımı, İtalya’daki Reggio Emilia kasabasında, ilerici ve iş birliğine dayalı erken çocukluk eğitimine doğru bir hareketin başlangıcından kaynaklanmıştır.

Reggio Emilia Yaklaşımı Bir Eğitim Metodu Mu?
Reggio Emilia yaklaşımı bir yöntem değildir. Reggio Emilia öğretmeni olmak için eğitilecek ulusal veya uluslararası bir eğitim koleji bulunmamaktadır. Reggio Emilia kasabasının dışında, tüm okullar ve okul öncesi kurumlar toplumlarının ihtiyaçlarına özel bir yaklaşım benimserler. Bu, her öğrenci, öğretmen, ebeveyn, topluluk ve kasaba farklı olduğu için önemlidir. Sistemin işleyişine göre her iki toplumdaki çocukların ihtiyaçları ve çıkarları farklı olacağından, iki Reggio’dan ilham alan topluluk aynı görünmemelidir.

Tipik olarak Reggio Yaklaşımı anaokullarına ve erken çocukluk ortamlarına uygulanır. Ancak öğretmenlerin sistemin genel prensipleri anlayarak bu ilham verici çocuk liderliğindeki yaklaşımı çocukluk evrelerine uyarlaması gereklidir. Söz konusu yaklaşıma göre çocuklar kendi öğrenmelerini yapabilirler. Çocuklar, kendileri ve dünyadaki yerlerini başkalarıyla etkileşimleri aracılığıyla anlarlar. Bu sistem, toplumsal iş birliğine, her çocuğun eşit katılımcılığa sahip olduğu, düşüncelerinin ve sorularının değerli olduğu gruplar halinde çalışan, güçlü bir odak noktasına sahiptir. Bu noktada öğretmen bilgi veren olmaktan çıkmaktadır. Çocuklar, kendi araştırmalarıyla bilgiyi araştırırlar.

Çocukların Çabalarıyla Öğrenme
İletişim bir süreçtir, bir şeyleri keşfetme, soru sorma, dili oyun olarak kullanma yoludur. Sesler ve ritim ve kafiye ile oynamanın  iletişim sürecindeki keyif olduğunu ifade eden Reggio Emilia Yaklaşımını benimseyen kişiler, öğrencilerin deneyimlerini yansıtmak ve araştırmak için dil kullanmaya teşvik edilir. Çocuklar, soru ve gözlemler ile birlikte öğrenmenin aramaya yönelik bir fırsat olduğuna inanırlar. 

Bir eğitim süreci olan bu durum da çevre, üçüncü öğretmen olarak kabul edilir. Reggio Emilia Yaklaşımında çevre, doğal ışık, düzen ve güzellik ile dolu bir ortam olarak tasvir edilir. Her materyalin amacı için düşünüldüğü düzensizlikten uzaklaştırılmış açık alanlar, çocukları her zaman kendi çıkarlarına ve daha derinden gitmeye teşvik etmek için evrim geçirirler. Yaklaşım, iş birliğini, iletişimi ve keşfi teşvik eder. Bu alan, çocuklara doğal araçlar elde etmesini sağlar.

Reggio Emilia Yaklaşımında ebeveynlerin de üstlerine düşen görevleri yerine getirmesi gereklidir. Yaklaşıma göre ebeveynler çocukları gözlemlemek, çocukların sorularını ve hikayelerini dinlemek, onları ilgilendiren şeyleri bulmak ve daha sonra bu ilgi alanlarını daha ileriye götürmek için fırsatlar sağlamaktır. Reggio Emilia Yaklaşımı, çocuk odaklı bir proje yaklaşımını benimsiyor. Yaklaşımda yer alan projeler ileri düzeyde planlanmamış, çocuğun çıkarları doğrultusunda ortaya çıkmıştır. Yaklaşımın benimsendiği ortamlarda çocukların düşüncelerini ve düşünce ilerlemesini dikkatlice sergilemeye ve belgelemeye vurgu yapılmaktadır.

Düşüncelerini pek çok farklı formda sergileyen çocuğun öğrenme sürecini göstermek için tasarlanmış fotoğraflar, çocukların düşünceleri ve açıklamaları, görsel anlatımlar ile öğrenmenin keşfedilmesinin yüzlerce farklı yolunu çiziyor. Yaklaşım, öğrencilerin tüm hislerini tanımak için kullanmasına olanak sağlayan, uygulamalı keşif yapılmasına imkan tanıyan bir öğrenme sistemidir. Reggio Emilia Yaklaşımına göre her çocuğun eğitim hakkı bulunur. Bunun sağlanması için de okul, aile, çocuk ve toplumun bir arada emek vermesi gereklidir. Hayatın anlamı ile ilgili cevapların arandığı sistemde çocuklara somut yaşantılar sunularak gerçeklik algısı oluşturulur.